Το Σχολείο μας, απέναντι στην απειλή της λησμονιάς, στον
εκκλησιασμό της Α΄ τάξης, Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου, τέλεσε τρισάγιο για τα παιδιά
και τους καθηγητές του, που έφυγαν νωρίς απ τη ζωή.
Για την Πόπη Βασιλειάδη, τον Γιώργο Ράπτη, τη Μαρία Λεμονίδη
και τους καθηγητές Χαράλαμπο Κάσση και Αποστόλη Φακίνο.
Με σιτάρι, με αλεύρι, με ζάχαρη, με όλη την ίδια τη ζωή σε
ένα πιάτο. Με τα ονόματά τους, με τις εικόνες τους, με τον κόμπο της λύπης στον
λαιμό, με την αγαπητική μέριμνα των ζωντανών, με τις ευλαβικές σκιές τους.
Αλίμονο αν δεν υπήρχε ένας Θεός, πάνω από την παγωνιά του
κόσμου, να νοιαστεί για τούτες τις ψυχές που βιάστηκαν και …έφτασαν απόσπερο
στις όχθες του καημού. Να τις μαζέψει, να μην τριγυρνούν και αφανιστούν, να τις
αναπαύσει. Για να δικαιώνεται έτσι η ζωή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου